De herfst

Ik zie de worsteling elke dag weer als ik uit mijn raam staar. Ik kijk erna en denk, laat maar gaan, want je houdt dit niet lang vol! Ik zou het ze kunnen vertellen, maar uit ervaring van anderen weet ik dat mensen je toch vreemd aan kijken als je dit naar de boom voor je huis schreeuwt.
Maar toch zou iemand het ze moeten vertellen! De blaadjes gaan toch hoe ze het ook wenden of keren binnen kort vallen. De grond wordt dan bezaaid met bruine, groene en gele bladeren en dan weten we het zeker; de herfst is terug!

Stiekem ben ik heel blij met de herfst. Lekker binnen zitten met een kleedje en een kopje thee, de kaarsjes aan en heerlijke neerslachtige singer song writer muziek aan. Stiekem eind oktober al 1 keer een compleet kerstalbum van Sufjan Stevens luisteren en minstens halverwege november al stiekem in de doos met kerstversiering spieken! HEERLIJK!
Buiten dat alles is het zo fijn dat de sociale verplichting van de zomer eindelijk voorbij is. Het gevoel van “yes-het-is-mooi-weer-dus-ik-moet-hip-gekleed-zijn-en-wijn-drinken-met-mijn-hippe-vriendinnen-op-een-nog-hipper-terras”. Daar doet lekker niemand aan mee in de herfst. Nee, de herfst is de tijd van het jaar dat je heel niets mag doen zonder dit ook maar iemand te verantwoorden. De tijd van het jaar waarin niemand je het kwalijk neemt dat je uren op de bank ligt en staart naar de boom die voor je huis staat.
Heerlijk, een seizoen waarin je alles los mag laten. Nu alleen, net als de blaadjes aan de boom voor mijn huis, nog leren hoe dat ook alweer moest.